Ekim ayının sonunda yayınlanan bir araştırmaya göre, sörfçüleri veya yüzücüleri avlayan köpekbalıkları o kadar zayıf bir görüşe sahipler ki, bilim adamları onların her zamanki avları olan deniz aslanları gibi yüzgeçayaklılarla karıştırıldığı sonucuna vardılar. Royal Society'nin bir dergisi olan Interface'deki makalenin yazarları, "Beyaz köpekbalığının bakış açısından, ne hareket ne de form yüzgeç ayaklılarla insanlar arasında kesin bir görsel ayrım yapılmasına izin vermez" diye yazıyor. Çalışmalarının "belirli ısırıkları açıklamak için yanlış tanımlama teorisini desteklediği" sonucuna varıyorlar. Avustralya Macquarie Üniversitesi Biyolojik Bilimler Bölümü'nde araştırmacı olan baş yazarı Laura Ryan, AFP'ye verdiği demeçte, "Bu teoriyi beyaz bir köpekbalığının görsel bakış açısıyla test eden ilk çalışma" dedi.

Nadir saldırılar

Florida Üniversitesi'ndeki özel bir bölüme göre, köpekbalığı saldırıları nadir (2020'de dünya çapında altmıştan az) olmaya devam ediyor. Ancak araştırmaya göre, özellikle saldırı provoke edilmediğinde, hayvanın motivasyonlarının cehaletiyle ilişkili "orantısız" bir korku iklimi sürdürüyorlar. Bazen sonuç, diğer türlere de zarar veren av kampanyalarıdır. Çoğu zaman suçlanan beyaz köpekbalıkları, kaplanlar ve buldoglar, çoğunlukla sörfçülere saldırır. Beyaz köpekbalığının uzak mesafeden sesleri ve kokuları algıladığı biliniyorsa, yakından avını tespit etmek ve hedeflemek için esas olarak görme yeteneğine güvendiği varsayılır. Bununla birlikte, köpekbalığının görsel sistemi renge neredeyse duyarsızdır ve bir şeklin ayrıntılarını ayırt etme konusunda çok zayıf bir yeteneğe sahiptir. Araştırmaya göre, bir insanınkinden altı kata kadar daha düşük olan çözme gücü, sörfçüler için en büyük ölümcül ısırık riskini oluşturan genç beyaz köpekbalıklarında daha da düşük.

Detaylı bir çalışma

Yanlış tanımlama teorisini test etmek için, Macquarie'nin ekibi "bir köpekbalığının bakış açısından çekilen videolar yaptı ve onları köpekbalığının görsel sistemini taklit etmek için bir programla işledi" ve özellikle bir şekli ve hareketini ayırt etme yeteneği, bilim adamını açıklıyor. Bunun için bir leğenin dibinden, deniz seviyesinden birkaç metre yükseklikte, bir köpekbalığının üstünden yüzeye yakın geçen, köpekbalığı için bir incelik olan deniz aslanı ve kürklü fok görüntülerini ve videolarını kaydettiler. Daha sonra sinyallerini, üç ana sörf tahtası tipinde (uzun tahta, kısa tahta ve hibrit) kollarıyla ve tekmeli veya tekmesiz kürek çeken yüzücüler ve sörfçülerin sinyalleriyle karşılaştırdılar. Araştırmaya göre, genç bir beyaz köpekbalığının bakış açısından, sörfçü tahtasında kürek çeken bir sörfçününki gibi bir yüzücünün hareket sinyalleri, bir pinnipedinkilerden neredeyse ayırt edilemez. Görüşün deney için kullanılan havzadakinden daha az olacağı deniz suyunda bir fortiori.

Olaylardan nasıl kaçınılır?

Şekil olarak, yüzgeçleri katlanmış bir pinniped, uzanmış yüzgeçleri olan bir pinniped'den daha çok kısa tahtasında bir yüzücü veya sörfçü gibi görünür. "Uzun tahtalarda ısırma olayları olduğunu" belirten Me Ryan'a göre, "uzun tahtalar bir deniz aslanına daha az benziyor". Bilim adamı, şimdi araştırmacıların "potansiyel avın görsel sinyallerindeki bir değişikliğin beyaz köpekbalıklarına karşı etkili bir koruma tekniği olup olmayacağını" belirlemeye çalışacaklarını söylüyor. "Yalnızca köpekbalığı ısırıklarını önlemekle kalmayıp diğer deniz canlılarını tehlikeye atmayan" çözümlerin zorunluğu ile.