Charlize Theron'a En İyi Kadın Oyuncu Oscar'ını kazandıran ilk uzun metrajlı filmi Monster'ı yönetmen Patty Jenkins'in çekmesinin üzerinden 14 yıl geçti . Küçük, cesur ve yıkıcı derecede etkili dram, bir sonraki adımda ne yapacağını merakla beklediğimiz yetenekli yeni bir yönetmenin gelişini duyurdu.

Jenkins o zamandan beri bir film yapmadı (en sevdiğiniz dizilerden bazılarının birçok televizyon bölümünü yönetti) ama yazın gişe rekorları kıran en zeki ve en ilgi çekici filmlerden biri olan Wonder Woman ile büyük bir şekilde sinemalara geri döndü. epeyce yıl.

Gal Gadot, Themyscira adasındaki bir Amazon prensesi olan ve annesi Kraliçe Hippolyta'nın (Connie Nielsen) büyük bir savaşçı olmayı özleyen bir Amazon prensesi olarak yıldız yapma rolünü üstleniyor. Yine de General Antiope (Robin Wright) ile antrenman yapmaya devam ediyor.

Dış dünya, Birinci Dünya Savaşı'nın ortasındadır ve Amerikalı pilot Steve Trevor (Chris Pine), Themyscira adasının yakınında düşer ve adayı terk eden ve Steve ile birlikte çalışan Diana'ya savaş hikayeleri getirir. Birlikte Alman general Ludendorff (Danny Houston) ve Dr. Maru'yu (Elena Anaya) ve hain kimyasal savaş planlarını yıkmak için çalışırlar.

Wonder Woman , yapısında kesinlikle çığır açan bir malzeme değil, ancak Jenkins, oyuncu kadrosu ve ekibin malzemeyle yaptıkları, filmi son zamanlardaki süper kahraman filmlerinin üst kademesine yükseltmeye yardımcı oluyor. Film, net lensi bizi aksiyon sahnelerine çeken görüntü yönetmeni Matthew Jensen tarafından çarpıcı bir şekilde fotoğraflandı. Jenkins, birkaç çok fazla ağır çekim anı tercih etse bile, sabit parçalar asla heyecan verici değildir.

Filmin başarısının büyük bir kısmı, karizma sızdıran ve birbirleriyle eğlenceli bir kimyaya sahip olan Gadot ve Pine'da yatıyor. Yabancılar, sonra kohortlar ve belki daha fazlası olarak onların arkı, film boyunca çok net bir şekilde tanımlanmış ve iki oyuncu tarafından canlandırılmıştır. Nielsen destekleyici rolünde güçlüdür, diğerleri arka planda kaybolur, ancak bu çoğunlukla ve haklı olarak Gadot'un şovudur. Güçlü ama savunmasız, genellikle böyle bir şey istemeyen bir film türünde dinamik bir karakter yaratıyor.

CG'nin bir kısmı karışık ve bulanık görünse bile, film net ve canlı görsellerine geri döner ve izleyici olarak sizi asla kaybetmez. Jenkins, büyük set parçalarından karakterler arasındaki sessiz anlara kadar her sahnenin haritasını çıkarmada çok kararlı bir eli var, bu 140 dakikalık resmin kolaylıkla uçup gitmesini sağlıyor.

Wonder Woman bir başlangıç ​​hikayesidir ve bu tür filmleri sık sık boğan açıklayıcı mumbo jumbo'da kendini ağırlaştırmadığı için türünün benzer filmlerinden baş ve omuzlar üzerinde durur. Jenkins işleri öyle bir güvenle sürdürüyor ki, sanki yıllardır destek amaçlı filmler yapıyormuş gibi hissettiriyor. Umarım onu ​​tekrar iş başında görmek için 14 yıl daha beklemek zorunda kalmayız.

Değerlendirme: 4/5